Sure YASIN

ajeti.1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يس

Jasın

 Ja, Sinë!

ajeti.2

وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ

Vel kur’anil hakijm

 Pasha Kur’anin e pacenueshëm në urtësinë e tij të lartë.

ajeti.3

إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ

İnneke le minel murselijn

 S’ka dyshim se ti (Muhammed) je prej të dërguarve.

ajeti.4

عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ

Ala sıratım mustekıjm

 Je në një rrugë të drejtë.

ajeti.5

تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ

Tenzijlel azijzir rahıjm

 (Kur’ani është) Zbritje e plotfuqishmit, e Mëshiruesit.

ajeti.6

لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ

Li tundhira kavmem ma undhira abauhum fehum gafilun

 Për t’ia tërhequr një populli, që të parët e tyre nuk u është tërhequr, e për atë shkak ata janë të hutuar.

ajeti.7

لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ

Le kad hakkal kavlu ala ekserihim fehum la ju’minun

 Për Zotin tashmë ka marrë fund (thënia) shumicës së tyre, andaj ata edhe nuk besojnë.

ajeti.8

إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ

İnna xhealna fı a’nakıhim aglalen fe hije ilel edhkani fehum mukmehun

 Ne u kemi varë në qafat e tyre pranga e ato u arrijnë deri në nofulla, andaj ata mbesin me koka lart.

ajeti.9

وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ

Ve xhealna mim bejni ejdihim seddev ve min halfihim sedden fe agshejnahum fehum la jubsırun

 Ne u kemi vënë edhe para tyre pendë edhe mbrapa tyre pendë dhe ua kemi mbuluar sytë, prandaj ata nuk shohin.

ajeti.10

وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ

Ve sevaun alejhim e endhertehum em lem tundhirhum la ju’minun

 Dhe për ata është e njejtë, a ua tërhoqe vërejtjen a nuk ua tërhoqe, ata nuk besojnë.

ajeti.11

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ

İnnema tundhiru menittebeadh dhikra ve hashijer rahmane bil gajb fe beshshirhu bi magfirativ ve exhrin kerım

 Ti ia tërheq vërejtjen vetëm atij që e përvetson Kur’anin dhe i frikësohet Mëshiruesit dhe kur është vetëm (i papashëm prej njerëzve), pra jepi myzhde atij prë falje dhe shpërblim të mirë.

ajeti.12

إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُّبِينٍ

İnna nahnu nuhjil mevta ve nektubu ma kaddemu ve asarahum ve kulle shej’in ahsajnahu fı imamim mubijn

 Vërtet, Ne i ngjallim të vdekurit dhe i shkruajmë veprat; gjurmët e tyre dhe çdo gjë kemi regjistruar në librin e ruajtur (lehvi mahvudh).

ajeti.13

وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ

Vadrib lehum meselen ashabel karjeh idh xhaehel murselun

 Përmendju atyre një shembull të banorëve të fshatit, kur atyre u patë ardhur të dërguarit.

ajeti.14

إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ

İdh erselna ilejhimusnejni fe kedhdhebuhuma fe azzezna bi salisin fe kalu inna ilejkum murselun

 Kur Ne dërguam te ata dy, e ata i përgënjeshtruan që të dy, atëherë i përforcum me një të tretë dhe u thanë: “Ne jemi të dërguar te ju.

ajeti.15

قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ

Kalu ma entum illa besherum misluna ve ma enzeler rahmanu min shej’in in entum illa tekdhibun

 Ata (fshatarët) thanë: “Ju nuk jeni tjetër, vetëm se njerëz sikurse ne dhe se All-llahu nuk u ka shpallur asgjë; ju nuk jeni tjetër vetëm se rrenacakë.

ajeti.16

قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ

Kalu rabbuna ja’lemu inna ilejkum le murselun

 Ata thanë: “Zoti ynë e di se me të vërtetë ne jemi të dërguar te ju.

ajeti.17

وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ

Ve ma alejna illel belagul mubın

 Dhe nuk jemi të aobliguar për tjetër, përveç t’ju kumtojmë ashtu qartë.

ajeti.18

قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ

Kalu inna tetajjarna bikum leil lem tentehu le nerxhumennekum ve le jemessennekum minna adhabun elijm

 Ata (fshatarët) thanë: “Ne parandiejmë kob me ju dhe nëse nuk tërhiqeni, ne do t’ju gyrëzojmë dhe do të përjetoni ndëshkim të idhët prej nesh.

ajeti.19

قَالُوا طَائِرُكُم مَّعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ

Kalu tairukum meakum ein dhukkirtum bel entum kavmum musrifun

 Ata (të dërguarit) thanë: “Fati i keq është i juaji, a pse u këshilluat, a (na kërcënoheni)? Jo, por ju jeni popull i shfrenuar!”

ajeti.20

وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ

Ve xhae min aksal medıneti raxhuluj jes’a kale ja kavmittebiul murselijn

 Dhe prej skajit më të largët të qytetit erdhi një njeri qëngutej e tha: “O populli im, dëgjoni të dërguarit!”

ajeti.21

اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ

İttebiu mel la jes’elukum exhrav vehum muhtedun

 Dëgjoni atë që nuk kërkon prej jush ndonjë shpërblim dhe janë udhërrëfyes!

ajeti.22

وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

Ve ma lije la a’budulledhı fetaranı ve ilejhi turxheun

 E, ç’kam unë që të mos e adhuroj atë që më krijoi dhe, te Ai ktheheni.

ajeti.23

أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ

E ettehıdhu min dunihı aliheten ij juridnir rahmanu bi durril la tugni annı shefaatuhum shej’ev ve la junkıdhun

 A mos do të pranoj zota tjerë pos Tij, e nëse do Mëshiruesi të më godasë me ndonjë të keqe, ndërmjetësimi i tyre nuk do të më vlejë asgjë,e as që do të më shpëtjnë.

ajeti.24

إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

İnnı idhel le fı dalalim mubın

 Unë do të jem atëherë në një humbje të hapët.

ajeti.25

إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ

İnnı amentu bi rabbikum fesmeun

 Unë i kam besuar Zotit tuaj, pra më dëgjoni!”

ajeti.26

قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ

Kıjledhulil xhenneh kale ja lejte kavmı ja’lemun

 Atij i është thënë: “Hyn në Xhennet! e ai tha: “Ah, sikur ta dinte populli im,

ajeti.27

بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ

Bima gafera lı rabbı ve xhealenı minel mukramijn

 për çka më fali Zoti im dhe më bëri prej të nderuarve!”

ajeti.28

وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ

Ve ma enzelna ala kavmihı mim ba’dihı min xhundim mines semai ve ma kunna munzilijn

 Pas tij, Ne nuk zbritëm ndonjë ushtri nga qieeli kundër popullit të tij, e as që ishte vendimi yni të zbresim tjetër,

ajeti.29

إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ

İn kanet illa sajhatev vahıdeten fe idha hum hamidun

 përveç një britmë të tmerrshme, kur qe, ata të ftohur (të vdekur).

ajeti.30

يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

Ja hasraten alel ıbad ma jetijhim mir rasulin illa kanu bihı jestehziun

 O sa dëshprim i madh për robërit që nuk u erdhi ndonjë i dërguar, vetëm se ata u tallën me të.

ajeti.31

أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ

Elem jerav kem ehlekna kablehum minel kuruni ennehum ilejhim hla jarxhiun

 A nuk e panë ata se sa gjenerata kemi zhdukur para tyre dhe ata nuk u kthyen.

ajeti.32

وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ

Ve in kullul lemma xhemij’ul ledejna muhdarun

 Dhe të gjithë, të tubuar, do të paraqiten pranë Nesh.

ajeti.33

وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ

Ve ajetul lehumul erdul mejteh ahjejnaha ve ahraxhna minha habben feminhu je’kulun

 Dhe për ata është argument (për fuqinë e Zotit) toka e vdekur, të cilën Ne e ngjallim, nxjerrim prej saj drith nga i cili ata hanë.

ajeti.34

وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ

Ve xhealna fijha xhennatim min nahıjliv ve a’nabiv ve fexhxherna fijha minel ujun

 Dhe në të Ne u kemi bërë kpshte hurmash e rrushi dhe në të u kemi dhënë burime (uji).

ajeti.35

لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ

Li je’kulu min semerihı ve ma amilethu ejdijhim efela jeshkurun

 Ashtu që ata të hanë nga ata fruta dhe nga çka prodhojnë vetë duart e tyre. A i gëzojnë këto dhe nik falënderojnë.

ajeti.36

سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ

Subhanelledhı halekal ezvaxhe kulleha mimma tumbitul erdu ve min enfusihim ve mimma la ja’lemun

 I pastër nga të metat është Ai që krijoi të gjitha llojet (çiftet) nga çka mban toka, nga vetë ata dhe nga çka ata nuk dinë.

ajeti.37

وَآيَةٌ لَّهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ

Ve ajetul lehumul lejl neslehu minhun nehara fe idha hum muslimun

 Për ata është argument edhe nata, prej të cilës largojmë ditën, kurse ata mbesin në terr.

ajeti.38

وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ

Vesh shemsu texhrı li mustekarril leha dhalike katdijrul azijzil alijm

 Edhe dielli udhëton për në kufirin e vet (në cakun përfundimtar). Ai është (udhëtim) përcaktim i ngadhnjyesit, të dijshmit.

ajeti.39

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ

Vel kamera kaddernahu menadhile hatta ade kel urxhunil kadijm

 Edhe hënës i kemi caktuar (pozicionet) derisa të kthehet në trajtën e harku (rrem i hurmës së tharë).

ajeti.40

لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ

Leshshemsu jembegıj leha en tudrikel kamera velel lejlu sabikun nehar ve kullun fı felekij jesbehun

 As dielli nuk mund ta arrijë hënën, e as nata para ditës po secili noton në një galaksion.

ajeti.41

وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ

Ve ajetul lehum enna hamelna dhurrijjetehum fil fulkil meshhun

 Argument për ta është edhe ajo se Ne pasardhësit e tyre (të Ademit) i vartëm në anije të mbushur përplot.

ajeti.42

وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ

Ve halakana lehum mim mislihı ma jarkebun

 Dhe ngjashëm me të, u krijuam atyre diçka që t’i hipin.

ajeti.43

وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ

Ve in neshe‘ nugrıkkum fela sarijha lehum velahum junkadhun

 E sikur të duam Ne, i i përmbytim ata, e nuk ka efekt as lutja e tyre dhe as që do të shpëtonin.

ajeti.44

إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ

İlla rahmetem minna ve metaan ila hıjn

 Përveç nga mëshira Jonë ndaj tyre, dhe që të përjetojnë të mirat deri në një kohë të caktuar.

ajeti.45

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

Ve idha kıjle lehumutteku ma bejne ejdıkum ve ma halfekum leallekum turhamun

 E kur u thuhet atyre: “Kini frikë asaj që ngjau para jush dhe asaj çka do t’ju ngjajë më vonë, e që të mëshiroheni (ata nuk dëgjojnë).

ajeti.46

وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ

Ve ma te’tijhim min ajetim min ajati rabbihim illa kanu anha mu’ridıjn

 Nuk ka asnjë argument që u erdhi atyre nga argumentet e Zotit, e që ata nuk ia kthyen shpinën.

ajeti.47

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

Ve idha kıjle lehum enfiku mimma razekakumullahu kalelledhijne keferu lilledhijne amenu e nut’ımu mel lev jeshaullahu at’amehu in entum illa fı dalalim mubın

 Dhe kur u thuhej: “Jepni nga ajo që All-llahu u begatoi, ata që nuk besuan, besimtarëve u thanë: “A ta ushqejmë atë që sikur të donte All-llahu do ta ushqente? Ju nuk jeni tjetër vetëm se të humbur qartë!”.

ajeti.48

وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

Ve jekulune meta hadhel va’du in kuntum sadikıjn

 Dhe thoshin: “Po qe se jeni të vërtetë, kur do të jetë ai premtim?”

ajeti.49

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ

Ma jendhurune illa sajhatev vahıdeten te’hudhuhum vehum jehıssımun

 (All-llahu u përgjigjet) Nuk janë duke pritur tjetër vetëm se një britmë që i rrëmben ata kur janë duke u zënë mes vete.

ajeti.50

فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ

Fela jestetıj’une tevsıjetev ve la ila ehlihim jarxhiun

 E nuk do të mund të lënë as porosi (vasijet-testament) as të kthehen në familjet e tyre.

ajeti.51

وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ

Ve nufiha fis suri fe idha hum minel exhdasi ila rabbihim jensilun

 Dhe i fryhet Surit, kur qe, duke u ngutur prej varrezave paraqiten te Zoti i tyre.

ajeti.52

قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ

Kalu ja vejlena mem beasena mim merkadina hadha ma veader rahmanu ve sadekal mursilun

 E thonë: “Të mjerët ne! Po kush na ngriti prej ku ishim të shtrirë në varre?” E, kjo është ajo që premtoi Zoti dhe vëtetuan të dërguarit.

ajeti.53

إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ

İn kanet illa sajhatev vahıdeten feidha hum xhemij’ul ledejna muhdarun

 Ajo nuk është tjetër, përveç një zë i fuqishëm dhe ata të gjithë të paraqitur para Nesh.

ajeti.54

فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

Fel jevme la tudhlemu nefsun shej’ev vela tuxhzevne illa ma kuntum ta’melun

 Sot pra, akujt nuk i bëhet e padrejtë diçka dhe nuk shpërbleheni me tjeër vetëm për atë që vepruat.

ajeti.55

إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ

İnne ashabel xhennetil jevme fı shugulin fakihun

 Ata të Xhennetit tash janë të angazhuar me kënaqësi.

ajeti.56

هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ

Hum ve ezvaxhuhum fı dhılalın alel eraiki muttekiun

 Ata dhe shoqet e tyre janë nën hijet të mbështetur në kolltukë.

ajeti.57

لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ

Lehum fijha fakihetuv ve lehum ma jeddeun

 Aty kanë pemë dhe çka të duan.

ajeti.58

سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِيمٍ

Selamun kavlem mir rabbir rahıjm

 Kanë “Selam”, thënie e Zotit mëshirues!

ajeti.59

وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ

Vemtazul jevme ejjuhel muxhrimun

 E tash, ju kriminelë, ndahuni!

ajeti.60

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

Elem a’hed ilejkum ja benı ademe el la ta’budush shejtan innehu lekum aduvvum mubijn

 O bijtë e Ademit (kriminelë), po a nuk u dërgova porosinë që të mos e dëgjoni djallin, se me të vërtetë ai është armiku juaj i hapët!?

ajeti.61

وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ

Ve enı’buduni hadha sıratum mustekıjm

 *Ju porosita) Të më adhuroni Mua, se kjo është rruga e sigurt!

ajeti.62

وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ

Ve lekad edalle minkum xhibillen kesijra efelem tekunu ta’kılun

 Vërtet, ai ka humbur shumë njerëz prej jush, a nuk mblodhët mend?

ajeti.63

هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ

Hadhihı xhehennemulletı kuntum tuadun

 Ky është Xhehennemi që juve u premtohe.

ajeti.64

اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ

Islevhel jevme bima kuntum tekfurun

 Hyni tash në të, për shkak se mohuaat çdo të vërtetë!

ajeti.65

الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ

El jevme nahtimu ala efvahihim ve tukellimuna ejdıhim ve teshhedu erxhuluhum bima kanu jeksibun

 Sot Ne ua mbyllim gojët e atyre, Neve na flasin duart e tyre, kurse këmbët e tyre dëshmojën për atë që punuan.

ajeti.66

وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ

Velev neshau letamesna ala a’junihim festebekus sırata fe enna jubsırun

 E sikur të duam Ne do t’ua verbonim ytë e tyre, e ata do ta mësynin rrugën, po si do të dhihnin?

ajeti.67

وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ

Velev neshau le mesahnahum ala mekanetihim femestetau mudijjev ve la jarxhiun

 Dhe sikur të duam, do t’i kishim gjymtuar ata në vend, e nuk do tëmund të shkoninas para as prapa.

ajeti.68

وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ

Ve men nuammirhu nunekkishu fil halk efela ja’kılun

 E atij që i japim të jetojë gjatë, e kthejmë prapa në krijimin e tij. A nuk janë duke menduar?

ajeti.69

وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ

Ve ma alemnahush shı’ra ve ma jembegıj leh in huve illa dhikruv ve kur’anum mubijn

 Ne as nuk ia mësuam atij (Muhammedit) poezinë, e as që i takon ajo atij, ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë dhe Kur’an i qartë.

ajeti.70

لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ

Li jundhira men kane hajjve ve jehıkkal kavlu alel kafirın

 Për t’ia tërhequr vërejtjen ati që është gjallë (me mend e zemër) dhe dënimi të bëhet meritë për jobesimtarët.

ajeti.71

أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ

E ve lem jerav enna halakana lehum mimma amilet ejdına en’amen fehum leha malikun

 A nuk e shohin ata se nga ajo që Ne vetë e shpikëm, u krijuam atyre kafshët që i kanë.

ajeti.72

وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ

Ve dhellelnaha lehum fe minha rakubuhum ve minha je’kulun

 Dhe ua bëmë ato që t’u biden atyre, e disave prej tyre u hipnin, ndërsa prej disave ushqehen.

ajeti.73

وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ

Ve lehum fijha menafiu ve mesharib efela jeshkurun

 Ata kanë edhe dobi të tjera në to, e edhe pinë (qumësht) prej tyre. A nuk duhet falënderojnë?

ajeti.74

وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ

Vettehadhu min dunillahi alihetel leallehum junsarun

 Po, shkojnë e në vend të All-llahut adhurojnë zota të tjerë me shpresë se do të ndihmohen prej tyre.

ajeti.75

لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ

La jestetıj’une nasrahum vehum lehum xhundum muhdarun

 Ata nuk mund t’u ndihmojnë atyre, por këta (idhujtarët) u janë bërë ushtri e gatshme e tyre.

ajeti.76

فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ

Fela jahzunke kaluhum inna na’lemu ma jusirrune ve ma ju’linun

 E ty mos të brengosin thëniet e tyre, Ne dimë çka mbajnë ata fshehtë dhe çka publikojnë.

ajeti.77

أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ

Evelem jeral insanu enna halaknahu min nutfetin fe idha huve hasıjmun mubın

 . A nuk mendon njeriu se Ne e krijuam atë prej një pike uji (fare), kur qe, ai kundërshtarë i rreptë.

ajeti.78

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَن يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ

Ve darabe lena meselev ve nesije halkah kale mej juhjil idhame ve hije ramim

 Ai na solli Neve shembull, e harroi krijimin e vet e tha: “Kush i ngjall eshtrat duke qenë ata të kalbur?

ajeti.79

قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ

Kul juhjıhelledhı ensheeha evvele merrah ve huve bi kulli halkın alım

 Thuaj: “I ngjall Ai që i krijoi për herë të parë, e Ai është shumë i dijshëm për çdo krijim.

ajeti.80

الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ

Elledhı xheale lekum minesh shexheril ahdari naran fe idha entum minhu tukıdun

 Ai që prej drurit të gjelbër ju bëri zjarrin, e ju prej tij ndezni.

ajeti.81

أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ

Evelejselledhı halekas semavati vel erda bi kadirin ala ej jahluka mislehum bela ve huvel hallakul alım

 A nuk është i fuqishëm Ai, që kerijoi qiejt e tokën, të krijojë njerëz sikundër që i krijoi ata? Po Ai është krijuesi, i dijshmi.

ajeti.82

إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ

İnnema emruhu idha erade shej’en ej jekule lehu kun fe jekun

 Kur Ai dëshiron ndonjë send, urdhëri i Tij është vetëm t’i thotë: “Bëhu!” Ai menjëherë bëhet.

ajeti.83

فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

Fe subhanelledhı bi jedihı melekutu kulli shej’iv ve ilejhi turxheun

 I lartë është Ai ë në dorën e Tij është pushteti mbi çdo send dhe vetëm te Ai ktheheni.